'' ΧΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ '' . Μιχάλη Γ. Καριάμη

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

ΤΗΣ ΑΜΑΝΗΣ ΤΟ ΚΑΥΧΗΜΑ - ΠΑΛΙΑ ΠΟΤΑΜΙΑ








‘’ ΟΝΕΙΡΙΚΟ ‘’ 







Πέρασα το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου βολοδέρνοντας στις θάλασσες του κόσμου. Απαντώντας θετικά στο κάλεσμα του πρωταρχικού υγρού στοιχείου και υπακούοντας θεληματικά στις προσταγές της μοίρας μου, που χάραξε πορείες σε τόπους μακρινούς και αφιλόξενους, ακολουθώντας τους αλμυρούς δρόμους του πεπρωμένου . Άφηνα πίσω με πόνο ότι αγαπούσα πιότερο, τους δικούς μου και τον τόπο μου. Σαν έφθανε η ώρα του ξενιτεμού, έκλεινα στην βαλίτσα μου, μαζί με του φευγού την πίκρα, τα λιγοστά φθαρτά του ταπεινού σαρκίου μου ιμάτια, τον ασπρομάλλη προστάτη Άγιο ταξιδευτή, των αγαπημένων τις μορφές και τρεις φωτογραφίες. Η μια ήταν η Λαγκάδα, ο τόπος που γεννήθηκα και γνώρισα το φως! Oι άλλες δυο η Κυδιάντα και η Ποταμιά! Οι τόποι των γονιών μου , που σήμερα έχουν ερημωθεί , και είναι οικισμοί νεκροί . Της μάνας μου η γενέτειρα ……, και το όνομα της έχει ξεχαστεί, και ας ήταν Καπετάνισσα και Αντάρτισσα ……τρανό κεφαλοχώρι. Η άλλη, η Πατρώα Γη, των Βορειοχώρων το καύχημα!



Ο προαιώνιος τόπος των δρώμενων, όπου υπακούοντας στα κελεύσματα της φύσης, στην βούληση του Δημιουργού, και στους νόμους του Πλάστη μας έσμιξαν το αρχέγονο κύτταρο με την ιερή αγία μήτρα, και πρόβαλε η γενιά μας! Αγιασμένη Ποταμιά, την θύμηση σου συνοδεύει πάντα ένας βαρύς αναστεναγμός με μνήμες τραγικές , συνώνυμες του ξεριζωμού και του ξενιτεμού! Με ένα δάκρυ καυτό να κυλά ! Παρέα με τον Σταμάτη , την Τασία και τον Ανδρέα , την αντίκρισα για πρώτη φορά , μαζί κ΄η Φωτεινή . Μια μέρα θείας ανάτασης της φύσης , στο κάλεσμα της άνοιξης , εποχής που όλα ομορφαίνουν και αλλάζουν μετά τον χειμωνιάτικο λήθαργο. Έγειρα στο καντούνι του Αϊ Αντώνη του Στερνού Βιγλάτορα .…ένιωσα την γλυκιά πνοή ,την ανάσα του, και από τα περασμένα χρόνια ……. μύρια μάτια να με κοιτούν μ' αγάπη και λαχτάρα . Σύγκρυο πέρασε το κορμί κι΄ άρχισα ν΄ ανατριχιάζω. Ο Ήλιος απορημένος κρύφτηκε ……συννέφιασε …… άρχισε να βροντά……η καμπάνα κτυπούσε ….. Βυζαντινός εσπερινός! κ΄ εγώ τρέμοντας ψελλίζω «Η θέα σου, χάδι των ματιών ……, τ' αγνάντεμα σου αγαλλίαση .…, ανάπαυση ψυχής». «Στέκεις ορθή, πάντα εκεί στην πλαγιά, στο μέρος που σ΄ έταξε η μοίρα….! Έρμαιο στα χέρια του πανδαμάτορα χρόνου ….! Έρημη, γυμνή και απέριττη. Χωρίς την ζωοδότρα παρουσία, τα γέλια για το κλάμα των παιδιών σου, στολίδι δε μοναδικό οι πέτρες των σπιτιών σου». «Ήσουν καμάρι Ποταμιά κ' έλαμπες σαν τον ήλιο, έρημη τώρα σε θωρώ σαν μαραμένο κρίνο». «Πάει καιρός που ήσουνα στολίδι του νησιού μας , στην αγκαλιά της Αμανής ξετρέλαινες το νου μας» . «Όρθιος ονειρεύομαι και ζω με την ελπίδα στις γειτονιές σου ν΄ ακουστεί μια θεία υμνωδία , νανούρισμα μελωδικό , εγκώμιο στο κάλλος το δικό σου . Θρήνος , ελεγεία , λυπητερό τραγούδι , που μόνο γυναίκες τραγουδούν» . «Ερημωμένη Ποταμιά , φύγανε τα παιδιά σου , πήγανε και καθίσανε πάρα πολύ μακριά σου . Πάψανε να σου τραγουδούν με αγάπη και μεράκι , και σε ποτίζει η μοναξιά , με πίκρα και φαρμάκι» . «Δεν ημπορώ να σε κοιτώ χωρίς ν΄ αναστενάζω, αναρουφώ τα δάκρυα και τον καημό μου βγάζω . Μα όλα αυτά χωρίς ελπίδα ρημαγμένη μου πατρίδα» . «Ω Παναγιά μου Δέσποινα , άφησες τα παιδιά σου να τριγυρνούν ολοχρονίς μακριά απ΄ την αγκαλιά σου» . «Η αναφορά του ονόματος σου, δάκρυ στα μάτια, τραγούδι στα χείλη. 




Τα λόγια μου θυμίαμα στης μνήμης σου το άγιο θυμιατήρι» . Τα βήματα μας μ΄ έφεραν έξω από το σχολειό, άθελα του σήμερα , στερεμένη πηγή γνώσης . Κιβούρι αναμνήσεων, τάφος ανεξερεύνητης ιστορίας . Μια κατάλευκη μαρμάρινη ενεπίγραφη πλάκα, σοφή σκέψη, του Κυρ' Δημήτρη! ανθρώπου μερακλή, στην πρόσοψη του γερασμένου από τα χρόνια κτίσματος, ομολογεί στους νεώτερους το διάβα των αιώνων. Αγιασμένη Ποταμιά , Ιερή Γη , προαιώνια κοιτίδα της γενιάς μας . Όνομα και καταγωγή , θησαυροί ατίμητοι είναι το καύχημα μας ! Τα μόνα άξια λόγου μερίδια , που λάβαμε από την κληρονομιά των προγόνων μας . Αγιασμένη Ποταμιά ! Άνθρωποι ταπεινοί σε έφτιαξαν με στερήσεις και βάσανα . Μοναδικά τους εφόδια , άγρια πέτρα και μεράκι . Έχοντας πρωτομάστορα και οδηγό την λιτότητα και την ανάγκη . Σχέδιο και ρυθμό έδιναν οι κτύποι της καρδιάς , μπλεγμένοι με αμανέδες και ήχους από σαντούρι , και ούτι . 



Ο μυροβόλος τόπος αντηχούσε από την θεία μουσική των ουράνιων σφαιρών του σύμπαντος κόσμου. Πανταχού παρών ο πόνος και η φτώχεια. Πίστωση έδιναν μόνο ο πόθος και η ελπίδα Νερό και αν δεν είχαν έκαναν κουράγιο και έπλαθαν χαρμάνι, με τα ροζιασμένα χέρια τους, ποτίζοντας το χώμα με τον ιδρώτα και το δάκρυ τους. Αν δεν είχαν ασβέστη έσταζαν το αίμα τους. Για σμίλη χρησίμευε η φλογερή ματιά τους. Άστραφτε και βροντούσε κι΄ ο αντίλαλος πολλαπλασίαζε τους ήχους. Έγινα μούσκεμα απ΄ την βροχή, αλλά δεν έφευγα, έβλεπα το νερό να τρέχει στον Μεγάλο ποταμό και μαγεύτηκα, μου έγνεφε, κάτι μου έλεγε στο διάβα του. Αφουγκράστηκα τους ψίθυρους. Ξεχάστηκα στην όχθη βλέποντας το νερό να κυλλά βιαστικά, άκουγα την βουή του Καρυδάτου, και ενώ βρεχόμουν ένοιωθα πρωτόγνωρη χαρά. Όταν μου είπανε πως φεύγουμε, ράγισε η καρδιά, έκοψαν τον λογισμό, το γλυκό όνειρο μου! Έβαλα την δεξιά στην θέση της καρδιάς κατ΄ αρχάς, μετά στα χείλη και σε χαιρέτισα Αγιασμένη πατρίδα. Ανηφόριζα, έφευγα, είχαν γίνει όλα τόσο ξαφνικά και αναπάντεχα που έμεινα με την απορία. Τα λόγια που χαράχθηκαν στο μυαλό μου, και τα επαναλαμβάνω συνεχώς καθώς βαδίζω, τα είπε ψιθυριστά ο ποταμός, μήπως τ΄ αγέρι που φύσαγε, ή τα διάβασα; 
http://www.moto.gr
« ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΤΑΜΙΑ 
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ 
ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΕΞΙΑ 
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ 
ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΦΘΗ ΤΑ ΕΤΗ 
1960 1970 
ΟΤΕ ΕΓΕΝΕΤΟ Ο ΟΙΚΙΣΜΟΣ 
ΝΕΑΣ ΠΟΤΑΜΙΑΣ ΛΑΟΡΚΙΑ 
ΚΑΤΩΚΟΥΝ ΔΕ ΕΝ ΑΥΤΩ 
ΑΙ ΕΞΗΣ ΓΕΝΕΑΙ 
ΕΛΕΥΘΕΡΙΔΕΣ ΚΑΖΑΔΕΣ 
ΚΑΡΥΑΜΗΔΕΣ ΚΟΝΤΟΥΔΕΣ 
ΠΟΥΛΗΔΕΣ ΠΟΥΠΑΛΗΔΕΣ 
ΧΑΜΕΤΗΔΕΣ ΨΑΛΗΔΕΣ 
ΚΟΥΤΣΟΒΑΣΙΛΗΔΕΣ 
ΜΠΟΥΡΝΙΑΔΕΣ » 






                
                     ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΩΡΓ. ΚΑΡΙΑΜΗΣ                               
{ Καριαμομίχαλος }    
ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ Ε . Ν













17 σχόλια:

  1. Ti ωραία που γράφετε με συγκινήσατε καπετάνιε μου!

    Despoina Karagianni

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολυ ομορφο το κειμενο σου καπτ.Μιχαλη πραγματικα με συγκινησες....
    Και του χρονου του Αγιου Νικολαου βοηθεια μας και προστασια των ναυτικων μας!!!

    Ρηγαινα Παππη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι πάρα πολύ καλή εργασία . Να τις αναρτάτε , γιατί ξεχνιούνται....ενώ δεν θα έπρεπε.

    Despoina Karagianni

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπέροχο καπετάνιε!!Συγκινήθηκα πολύ γιατί κι εμένα οι ρίζες της μητέρας μου ήταν απ αυτό το καύχημα των Βορειοχώρων.Το επίθετο ήταν το πρώτο που διαβάζω στην επιγραφή.Ελευθερίου.Να είστε καλά!!!


    Ιωάννης Κοκκινάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καπετανιε μου Καλησπερα σας....πολυ ομορφα τα λογια σας...Το γραφω για να μεινει στην Ιστορία του τοπου μας οπως μου το διδαξε ο μπαμπας μου...Η θεση της παλαιας Ποταμιας επιλέχθηκε ετσι ωστε να μην ειναι εμφανής στους πιρατες αυτο ειχε ως συνεπεια και λογω της πυκνης βλαστησης εκεινης της εποχης... δεν εκαιγαν τα παντα τοτε!!!....το χωριο αυτο να μην εχει το επαρκες φως του ηλιου και πολλοι κάτοικοι νοσουσαν απο φυματιωση!!!Αυτος ηταν ο κυριοτερος λόγος μεταφορας του στο σημειο της Νεας Ποταμιας οπως ευρίσκεται και ειναι σημερα!!!!

    Κωνσταντίνα Τζούγα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν έχω λόγια!Συγκίνηση!!!!!!!Υπέροχη γραφή γεμάτη αγάπη και ευαισθησία!

    αγγελικη ρεβη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Your information is always fascinating καπετάν Μιχάλης Καριάμης Always remember the abandoned villages of Palea Potamia, Kydianta and the beautiful Lagada. I love all of them.

    Οι πληροφορίες σας είναι πάντα συναρπαστικές καπετάν Μιχάλης Kariámēs Πάντα να θυμάστε τα εγκατέλειψε χωριά της Palea Ποταμιάς, της Kydianta και την όμορφη Λαγκαδά. Τα αγαπώ όλα.

    Doortje van Lieshout

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. En mijn gedachte is er altijd ... Dat is waar mijn wortels beginnen - Heel erg bedankt voor je liefde in mijn geboorteplaats ... !!!
      Goede maand, mijn beste Doortje van Lieshout

      Διαγραφή
    2. H σκέψη μου είναι πάντα εκεί ... Εκεί ξεκινούν οι ρίζες μου - Σας ευχαριστώ πολύ για την αγάπη σας στην πατρίδα μου ... !!!
      Καλό μήνα, αγαπητή μου Doortje van Lieshout

      ΜΚαριάμης

      Διαγραφή
  8. Πάρα πολύ καλό.
    "Ανοίγει" εικόνες από το παρελθόν, τότε που υπήρχε ζωή εκεί ακόμη και σε εκείνους που έστω και για λίγο, περιστασιακά είχαν την τύχη να τα ζήσουν ...

    Συγχαρητήρια
    Μ.Δ.ΠΟΥΛΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σας ευχαριστώ που μοιραστήκατε μαζί μου καπετάν Μιχάλης Καριάμης Η Πάλια Ποταμιά είναι ένα πολύ ενδιαφέρον μέρος. Ήμουν εκεί πριν από λίγα χρόνια. Πολλές ευλογίες σε εσάς. Να έχεις ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο.

    Doortje van Lieshout

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γη προγόνων ευλογημένη.Πόσες διηγήσεις μου έρχονται στο νου από το Σταμάτη Καρυαμη .Ευχαριστούμε καπετάνιε - Ο Σταμάτης Καρυαμης ηταν παππούς μου και ειχε φυγει απο τη Ποταμια γυρω στο 1900 και ηρθε Αργος όπου δημιούργησε οικογένεια ομως συχνά επισκεπτόταν τη Ποταμιά

    Dimitris Kariamis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πανέμορφη η Ποταμιά καπετάν Μιχάλη καί ακόμη πιο όμορφο τό εξαιρετικό σας κείμενο. Καλημέρα

    Τασσώ Γαΐλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Anastasia Basta - - - Πολύ όμορφο το κείμενο σου καπετάνιε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. CAPTAIN ΜΙΧΆΛΗ .
    ΤΙΜΉ ΚΑΙ ΔΌΞΑ ΣΟΥ ΓΙΑ
    ΌΣΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΉΣΕΣ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΈΝΟΥΣ.
    ΣΟΥ ΓΟΝΕΊΣ.
    ΌΣΟΥΣ ΈΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ
    ΚΑΡΔΙΆ ΜΑΣ .ΑΓΑΠΆΜΕ ΚΑΙ ΘΥΜΌΜΑΣΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΊΝΟΥΝ ΠΟΤΈ.
    ΝΑ ΖΉΣΕΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΘΥΜΆΣΤΕ ΚΑΛΌ ΠΑΡΆΔΕΙΣΟ .


    ΑπάντησηΔιαγραφή